Kolegiata Najświętszej Maryi Panny Bolesnej i św. Aniołów Stróżów

W miejscu dzisiejszego kościoła pod wezwaniem Aniołów Stróżów w roku 1440, a według innego podania już w 1428 r., zbudowano katolicki kościół pod wezwaniem św. Michała, który przez wieki był uważany za najstarszą budowlę Wałbrzycha. Z powodu dużego napływu górników z terenu hrabstwa kłodzkiego w 2 połowie XIX wieku wzrosła liczba katolików. Niewielki stary kościółek nie mógł już pomieścić wiernych, dlatego też musiano pomyśleć o budowie większego kościoła parafialnego. W 1899 r. rozpoczęto rozbiórkę starego kościoła. Na jego miejscu w latach 1899-1904 zbudowano nowy kościół parafialny pod wezwaniem Aniołów Stróżów.

Autorem projektu był A. Tanger z Wrocławia. Ceglany kościół halowy jest wybudowany na rzucie krzyża łacińskiego. Dach jest dwuspadowy z wieżą nad wejściem głównym i sygnaturką na skrzyżowaniu korpusu z taranseptem, z przyporami, oknami (ok. 12 m wysokości) witrażowymi. Od wschodu budowla zamknięta jest trójbocznym prezbiterium. Wszystkie elewacje wieńczy gzyms ze złoconymi liśćmi we fryzie. W elewację południową wtórnie wmurowano epitafia z XVI, XVII, XVIII wieku. Trzynawowe wnętrze halowe nakryte jest sklepieniem sieciowym, wspartym na wielobocznych, ceglanych filarach.