"Wobec codzienności" ? wernisaż wystawy

Często nie potrafimy oddzielić tego co istotne od medialnego szumu. Nie wiemy, gdzie kończy się prawda, a zaczyna manipulacja. Zacierają się normy i różnice między porządkiem a chaosem. Stajemy bezradni wobec faktów dokonanych. Z takich przemyśleń zrodził się pomysł na wystawę „Jeleniogórskiej Strefy Fotografii”. Wstęp wstęp wolny

Żyjemy w czasie nadmiaru. Natłok zdarzeń ważnych i mniej znaczących, ale hałaśliwych, zajmuje nasze myśli i skupia uwagę. Często nie potrafimy oddzielić tego co istotne od medialnego szumu. Nie wiemy, gdzie jest kończy się prawda, a zaczyna manipulacja. Zacierają się normy i różnice między porządkiem a chaosem. Stajemy bezradni wobec faktów dokonanych.

Z takich przemyśleń zrodził się pomysł na wystawę. Towarzyszyło temu przekonanie o potrzebie zajmowania stanowiska, rejestrowania zmian, tworzenia dokumentów czasu, obserwacji naszej codzienności i własnych emocji w sposób przynależny fotografom. To artystyczne wyzwanie podjęło 16 członków Stowarzyszenia Jeleniogórska Strefa Fotografii:

Wojciech Bykowski, Beata Chłopeniuk, Jan Foremny, Jarosław Frątczak, Dariusz Goetze, Nina Hobgarska, Jacek Jaśko, Marek Liksztet, Wojciech Miatkowski, Tomasz Mielech, Natalia Polak, Dariusz Szymański, Grzegorz Truchanowicz, Zygmunt Trylański, Agnieszka Hundert-Wawrzyniak, Norbert Wawrzyniak.

Pokazują oni swoje nowe prace, które są odpowiedzią na postawione problemy.

Jak pisze w katalogu Justyna Wierzchucka: „Fotografie wybrane na wystawę prezentują subiektywne, indywidualne spojrzenia na otoczenie, są luźną interpretacją każdego z twórców na temat podjęty w wystawie. Od migawek z codziennego życia rodziny, przez ulotne wrażenia z domowych wnętrz, aż po krajobrazy i architekturę, czy zdjęcia z udziałem ludzi, zgromadzonych we wspólnym celu. Ulice miast z zaniedbanymi zakątkami, zarastające roślinnością światowej klasy zabytki, fragmenty architektury wplecione w graficzne animacje, dzieci sprzedające zabawki czy żebrząca staruszka – te momenty, osoby przykuły uwagę fotografów, spowodowały, że warto było wyciągnąć aparat i utrwalić chwilę, wrażenie. A potem pokazać je widzowi – kolejnemu ogniwu w procesie zapamiętywania i interpretowania”.

Ta prezentacja jest też obrazem indywidualnych preferencji estetycznych oraz aktualnej kondycji twórczej Strefy.